My Back Pages … Like a Rolling Stone*

Ένα κάπως ιδιόμορφο άρθρο που συνδέει την αξιολόγηση με την αισθητική.

Του Θωμά Κραμποκούκη, Υπ. Διδάκτορα Παν. Θεσσαλίας

Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο περί αξιολόγησης στον δημόσιο τομέα και κυρίως στα δημόσια σχολεία. Άρχισαν έτσι να τριγυρνούν διάφορες σκέψεις, έννοιες και ιδέες στο μυαλό μου, οι οποίες αποτέλεσαν την αφορμή για αυτό το «χαοτικό» κείμενο. Ως κύριο στόχο έχει να προκαλέσει δημιουργικούς στοχασμούς και ανησυχίες μέσα από ένα «μπέρδεμα καταστάσεων». Το πρώτο μέρος του κειμένου στηρίζεται σε λογικά επιχειρήματα, ενώ το δεύτερο μέρος αναπτύσσεται με μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Ο διαχωρισμός αυτός είναι σκόπιμος και εξηγείται στο τέλος του κειμένου.

 

The times they are a-changin’ *

Οι θέσεις εργασίας αλλάζουν. Οι τεχνολογικές εξελίξεις που θα δούμε τα επόμενα 5-15 χρόνια θα είναι πολύ εντονότερες από ότι έχουμε ζήσει. Τα δεδομένα που συγκεντρώνονται στο διαδίκτυο αυξάνονται, αποκτώντας όλο και μεγαλύτερη σημασία, με αποτέλεσμα να απαιτείται η ικανότητα διαχείρισης και αξιοποίησής τους. Τα ξενοδοχεία (και γενικότερα όλες οι επιχειρήσεις) αξιολογούνται συνεχώς και παντού. Υπάρχουν εργαλεία μέσα από τα οποία μπορούμε να δούμε αν για παράδειγμα το πρωινό του Χ ξενοδοχείου είναι καλύτερο από το πρωινό των ανταγωνιστών του ή κατά πόσο τα στρώματα στις σουίτες του είναι σε θέση να ανταγωνιστούν τα στρώματα των ανταγωνιστών. Άλλα εργαλεία δείχνουν πόσο κόστισε το κάθε «click» που γίνεται σε μια καμπάνια στα google ads ή πόσα χρήματα μας έφερε η κάθε καμπάνια ή ακόμα και τι ενδιαφέροντα έχει η πλειοψηφία των ατόμων που επισκέπτονται την ιστοσελίδα μας. Το Facebook πρόσφατα ανακοίνωσε ότι όραμά του είναι να συμβάλλει ώστε το metaverse να έρθει πιο κοντά στην καθημερινότητά μας (Facebook, 2021).

Υπάρχουν επιχειρήσεις που στήνουν αλγορίθμους εκατομμυρίων, βασιζόμενες σε δεδομένα. Ψάξτε για παράδειγμα πως λειτουργεί ο αλγόριθμος του skroutz plus ή αλγόριθμος του BOX. Οι παράμετροι που υπάρχουν σε αυτούς τους αλγόριθμους είναι κατά πολύ πιο πολύπλοκοι από ότι ενδεχομένως να φαντάζεστε. Η Google πέρυσι με αφορμή τον Covid ανέπτυξε εργαλεία που βοηθούσαν τους ταξιδιώτες να βρουν πληροφορίες σχετικά με την υγεία και την ασφάλεια, ενώ τώρα επιδιώκει να παρέχει επιπλέον επιλογές που θα αφορούν σε πληροφορίες σχετικά με τη βιωσιμότητα. Κάνοντας αναζητήσεις στη Google ο χρήστης είναι σε θέση να δει αν κάποιο ξενοδοχείο πληροί υψηλά πρότυπα βιωσιμότητας από ανεξάρτητους οργανισμούς (π.χ.  Green Key, EarthCheck), ενώ σε λίγο καιρό θα μπορεί να δει ακόμα και τις εκτιμώμενες εκπομπές άνθρακα ανά πτήση (Holden, 2021).

Τα παιδιά μεγαλώνουν μέσα σε αυτό το συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον και στο δημόσιο ακόμα κουβεντιάζουμε την έννοια της αξιολόγησης! Μιας οποιαδήποτε αξιολόγησης. Πολλές επιχειρήσεις δεν βρίσκουν προσωπικό και εδώ εμπεριέχεται πάλι η έννοια της αξιολόγησης. Αφενός οι εργοδότες αξιολογούν πως το προσωπικό που βρίσκουν δεν έχει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά, αφετέρου οι εργαζόμενοι ενδεχομένως να αξιολογούν πως η θέση εργασίας δεν πληροί τις ανάγκες τους. Σε ερευνητικό επίπεδο για να δημοσιευθεί ένα ακαδημαϊκό άρθρο σε ένα έγκριτο ερευνητικό περιοδικό, περνάει από διάφορα στάδια αξιολόγησης εντός ενός πλαισίου διατήρησης της ανωνυμότητας. Επιπλέον, μέρος της ακαδημαϊκής εξέλιξης αποτελεί ο αριθμό τέτοιων δημοσιεύσεων, ο αριθμός των αναφορών που έχουν γίνει από άλλα άρθρα στα άρθρα του Χ ακαδημαϊκού για παράδειγμα (citations) κλπ. Η αξιολόγηση βρίσκεται παντού. Ακόμα και για την επιλογή του super market που θα προτιμήσει μια οικογένεια για να κάνει τα ψώνια της εβδομάδας. Με τόσα πολλά δεδομένα τριγύρω μας είναι αστείο να μιλάμε έτσι γενικώς για μη αξιολόγηση. Το πλαίσιο της αξιολόγησης, τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά που θα χρησιμοποιηθούν μπορούν να αποτελέσουν μια βάση συζήτησης. Όχι όμως το αν γενικώς θέλουμε ή δεν θέλουμε αξιολόγηση. Είναι παράδοξο να λέμε ότι οι αναλυτές δεδομένων για παράδειγμα είναι μια από τις πολλές ειδικότητες που έχουν τρομερή ζήτηση, αλλά ταυτόχρονα να φοβόμαστε την αξιολόγηση.

Συμπερασματικά, η αξιολόγηση είναι δεδομένη σε οποιοδήποτε επίπεδο (επαγγελματικό, προσωπικό, οικογενειακό, φιλικό κλπ.) και αποτελεί μέρος της εξέλιξης. Οποιοσδήποτε συνεχίσει τα επόμενα χρόνια να εφαρμόζει τις διαδικασίες που εφάρμοζε και πριν από πέντε χρόνια για παράδειγμα, ακόμα και αν αυτές τότε ήταν οι βέλτιστες, εκ των πραγμάτων, με τις τεχνολογικές εξελίξεις και με τις αλλαγές που θα κάνουν οι ανταγωνιστές του, η στασιμότητά του θα συνεπάγεται με οπισθοδρόμηση. Απαιτείται λοιπόν ένα στάδιο δημιουργικότητας και προσαρμοστικότητας. Δεν είναι τυχαίο ότι με την τεχνολογική εξέλιξη τα ζητήματα της ηθικής αλλά και της αισθητικής (!), αποκτούν όλο και μεγαλύτερη βαρύτητα. Δεδομένης λοιπόν της πολυπλοκότητας, οι επιχειρήσεις και οι προορισμοί δεν μπορούν να βασίζονται σε λογικές «αρπαχτών». Στη συνέχεια επιδιώκω να δώσω μια πιο φιλοσοφική και με μεγαλύτερο βάθος, προσέγγιση ευρύτερων ζητημάτων, μέσα από μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση.

 

Series of Dreams*

Διαχρονικά έχουν αναπτυχθεί θεωρίες γύρω από την έννοια της αισθητικής. Ενδεικτικά, ο Kant (1724-1804) θεωρούσε ότι κάποιος χαρακτηρίζει κάτι ως όμορφο με βάση τα συναισθήματά του και όχι βάση κάποιων κοινά αποδεκτών αρχών ή κριτηρίων. Αντίστοιχα, ο Nietzsche (1844-1900) έδινε ιδιαίτερη βαρύτητα στην τέχνη την οποία και θεωρούσε ως απαραίτητη για μια πιο όμορφη ζωή. Θεωρούσε πως η ζωή θα πρέπει να ισορροπεί μεταξύ της Απολλώνιας και Διονυσιακής πλευράς του ανθρώπου. Η πρώτη διάσταση σχετίζεται με την ορθολογική σκέψη, ενώ η δεύτερη με τα συναισθήματα. Στην εξίσωση, προσθέτω τον όρο “Knowledge Workers“ του Drucker, οι οποίοι για να είναι αποτελεσματικοί χρειάζονται ένα διαφορετικό στυλ διοίκησης σε σχέση με τους χειρώνακτες εργάτες του παρελθόντος, τις σκέψεις του Montesquieu περί καλαισθησίας, όπου θεωρούσε ότι ο καλαίσθητος πολίτης είναι ο ενεργός, ο αχειραγώγητος πολίτης, παροτρύνοντας για «φώτιση των συναισθημάτων». Προσθέτω επίσης την έννοια της αυτό-βελτίωσης για την οποία μιλούσε ο Καστοριάδης, της «θηλυκοποίησης της οικονομίας» του Μίμη Ανδρουλάκη (Just Like a Woman*), την «αισθητική ποιότητα» των πόλεων του Ομότιμου Καθηγητή Στεφάνου του ΕΜΠ, ακόμα και την προσέγγιση του Νικόλα Άσιμου με τους «Κροκανθρώπους»!

Προχωρώντας σε μια παράτολμη και απλοϊκή «ισότητα» της παραπάνω «χαοτικής σχέσης», θα έλεγα ότι η ουσία βρίσκεται στο μεράκι που βάζει κάποιος. Στην αγάπη. Στη φροντίδα που δίνει στον εαυτό του, στη δουλειά του, στην επιχείρησή του, στους φίλους του, στα παιδιά, στη ζωή του. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ανέφερα προηγουμένως ότι δεν πρέπει να βασιζόμαστε πλέον σε «λογικές αρπαχτών». Προχωρώντας λίγο ακόμα θα έλεγα ότι η Απολλώνια πλευρά μας σχετίζεται με βιοποριστικές ανάγκες, με την οικονομική επιβίωση της κάθε επιχείρησης, ενδεχομένως με τις σκληρές αποφάσεις που πρέπει να παρθούν στο πλαίσιο του ανταγωνιστικού περιβάλλοντος που ζούμε, με τα έργα υποδομών που πρέπει να γίνουν στους προορισμούς κλπ. Αντίθετα, η Διονυσιακή πλευρά μας είναι μέρος των soft skills, της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, του εθελοντισμού, της συνεργασίας. Είναι σημαντικό να βρεθεί η βέλτιστη ισορροπία αυτών των δύο καθώς σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει κίνδυνος. Άλλωστε τελευταία μιλάμε για δυνατές ομάδες. Δεν αρκεί από μόνος του ένας πολύ δυνατός παίχτης. Χρειάζεται ομάδα η οποία θα έχει γνώσεις, κατανόηση, ομόνοια, κοινούς στόχους κλπ.

Κλείνοντας και αφού επιχείρησα να αναδείξω μέσα από ένα «χάος» τη παραπάνω πολυσύνθετη κατάσταση, η χρησιμοποίηση της έννοιας του χάους δεν είναι τυχαία. Πέραν της φυσικομαθηματικής έννοιας του χάους, η έννοια αυτή έχει χρησιμοποιηθεί μεταξύ πολλών άλλων και στο μάρκετινγκ από τον Philip Kottler. Για μένα το χάος είναι όλα τα παραπάνω. Ένας συνδυασμός, γνώσεων, ιδεών, σκέψεων, προβληματισμών κλπ. τα οποία με έναν μαγικό τρόπο αλληλοεπιδρούν στο μυαλό μας και κάνουν να ξεπερνάμε το στάδιο της δημιουργικότητας. Με μια τέτοια προσέγγιση έχει γραφεί και το κείμενο. Ούτε όμως η χρησιμοποίηση των αγγλικών φράσεων είναι τυχαίες* …

 

Holden, 2021. Building a sustainable future for travel https://www.blog.google/products/travel/building-sustainable-future-travel

Facebook, 2021. Connection is evolving and so are we https://about.facebook.com/meta/?_ga=2.41757031.494284551.1636711721-861991701.1636711721

 

*Ομάδα ερευνητών θέλοντας να δείξει την αγάπη της για τη μουσική του Bob Dylan χρησιμοποιούσε στα ακαδημαϊκά της άρθρα τίτλους τραγουδιών του [https://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-3360635/Freewheelin-scientists-total-727-Bob-Dylan-lyrics-hidden-medical-research-papers-snuck-bet.html]. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο χρησιμοποιήθηκαν στο κείμενο κάποιοι τίτλοι από τραγούδια του Bob Dylan, αφενός γιατί μου άρεσε ως ιδέα, αφετέρου για να αναδείξω την προσέγγιση των ερευνητών.

**Στο http://thomaskrabokoukis.blogspot.com/ υπάρχουν κάποια ακόμα κείμενα που είχα γράψει παλιότερα με ένα παρόμοιο ύφος.


ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

του Δρ Γιάννη Κριτσωτάκι

Ίσως και να φταίνε τα λόγια του Λιβανέζου ποιητή Kahlil Gibran «Τη χώρα να λυπάσαι που τρώει ψωμί από ξένη σοδειά, φορά ένδυμα που δεν ύφανε και έχει:

  • Αλεπού για πολιτικό
  • Απατεώνα για φιλόσοφο και
  • Τους σοφούς της βουβούς»

που είδα στον ύπνο μου ότι, η χώρα μας απέκτησε:

  • Έναν ηγέτη απαλλαγμένο από το ψυχοφθόρο σύνδρομο του λεγόμενου «πολιτικού κόστους» και που χαίρεται όταν τον βρίζουν πίσω του, γιατί αυτό σημαίνει ότι προηγείται (!)
  • Έναν ηγέτη, που είχε το θάρρος (με δημοψήφισμα) να περιορίσει τις βουλευτικές έδρες σε 150 με τους δικηγόρους και του γιατρούς να μην υπερβαίνουν το 15-20%. Επιχειρήστε, για παράδειγμα, να αναφερθείτε στη Βουλή στην τεχνητή νοημοσύνη ή και τους κβαντικούς υπολογιστές, και θα διαπιστώσετε ότι, οι μεν βουλευτές-δικηγόροι προσφεύγουν απεγνωσμένα στον Ποινικό Κώδικα, οι δε συνάδελφοί τους γιατροί, σε κάποιο εγχειρίδιο φαρμακολογίας για να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται(!)

«Δεν πεθαίνω για τις απόψεις μου, όπως έλεγε ο B. Russel, γιατί μπορεί να κάνω και λάθος» αλλά δυστυχώς, δεν φταίνε οι καιροί που αλλάζουν, φταίμε εμείς που δεν αλλάζουμε…

  • Έναν ηγέτη, αντιμισονεϊστή, έτοιμο να επενδύσει σε νέους με ειδικές δεξιότητες και πλούσια κοινωνική και συναισθηματική νοημοσύνη.
  • Έναν ηγέτη, που δεν θα εκχωρεί στους αποτυχόντες πολιτικούς και στους επαγγελματίες συνδικαλιστές της κομματικής νομενκλατούρας τη διοίκηση των νευραλγικών για την οικονομία και την κοινωνία Φορέων. Αλλά, σε καταξιωμένες από την επιστημονική και την επαγγελματική κοινότητα προσωπικότητες.
  • Έναν ηγέτη, που θα μετονομάσει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης σε Υπουργείο Αγροτικής Αναγέννησης, με Υπουργό άτομο ισάξιο του Ολλανδού ή και Ισραηλινού ομολόγου του.

Γιατί, αν μέχρι σήμερα είχαμε έστω και ένα οραματιστή και ικανό υπουργό δεν θα τρώγαμε ούτε ντομάτες Βελγίου ούτε και κοκόρια Ιταλίας (!)

Ούτε, οι γαστρονομικά απατρεις ξενοδόχοι μας, θα επιβάρυναν το εμπορικό ισοζύγιο με εισαγόμενα σκουπίδια σε βάρος της εθνικής μας παραγωγής και της γαστρονομικής μας κουλτούρας για να ταΐσουν την πελατεία τους.

Αλήθεια, υπάρχει κανείς που συνεχίζει να αγνοεί ότι το Ισραήλ, με έκταση όση και η Πελοπόννησος, μεσουρανεί με τα γεωργικά του προϊόντα στην ευρωπαϊκή αγορά; Υπάρχει κανείς που να αμφισβητεί τον ισχυρισμό των Ολλανδών «Δώστε μας τη Θεσσαλία για να θρέψουμε την Ευρώπη»!

Την ίδια ώρα που εισάγουμε τυριά διαλογής (αλήθεια, γιατί στα s/m δεν αναγράφεται πάνω σ’ αυτά χρόνος ωρίμανσης και ποσοστό υγρασίας;) οι διάφοροι αυτοαποκαλούμενοι Σεφς δολοφονούν την κουζίνα μας με το να διαφημίζουν την εισαγόμενη κρέμα γάλακτος (!), και οι εστιάτορές μας με το να βάζουν στο τραπέζι εισαγόμενο βουτυράκι αντί για ελαιόλαδο, η Δανία προωθεί την καλλιέργεια σε  όσπρια προκειμένου να τα εντάξει στο διαιτολόγιό της!

  • Έναν ηγέτη, έτοιμο να υποκαταστήσει το εδώ και χρόνια έωλο μοντέλο τουριστικής πολιτικής, που καταναλώνει περισσότερο παρελθόν παρά να παράγει μέλλον με ένα νέο μοντέλο, ανάλογο του brandname, της ιστορίας και του φυσικού της κάλους της χώρας. Θυμίζω στους ενασχολούμενους με τον τουρισμό κρατικούς φορείς τα από το 1952 λόγια του Jean Cocteau “Η Ελλάδα διαθέτει πανίσχυρους μηχανισμούς ενάντια στον τουρισμό της…».

Το να συνεχίζεις να μετράς αφίξεις και εισπράξεις χωρίς το πόσο σου κόστισαν είναι καθαρή απάτη. Το να ταΐζεις τον ξένο με εισαγόμενα είναι παρακμή όπως, και το να ολισθήσεις σε τοπικό υπερτουρισμό δεν είναι έλλειψη προγραμματισμού, είναι έγκλημα.

  • Έναν ηγέτη που, επειδή γνωρίζει:
  • Γιατί η χώρα μας μαστίζεται από χρόνια προϊοντοπενία και χαμηλή ανταγωνιστικότητα
  • Γιατί το ελληνικό επιχειρείν τρέφει απέχθεια στο μέλλον
  • Γιατί η δημιουργικότητα του λαού μας δεν μεταφράζεται σε καινοτομία
  • Γιατί την πάλαι πότε αναιμική και δασμοσυντήρητη μεταποιητική μας οικονομία διαδέχτηκε η επιδοτοφιλική και χωρίς τις αναμενόμενες επιδόσεις
  • Γιατί τα κατά καιρούς διόλου ευκαταφρόνητα αναπτυξιακά κίνητρα δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Μήπως η παραγωγή αγαθών δεν είναι στο DNA μας;

και τέλος,

  • Γιατί οι εξαγωγές μας στη 15 τρισεκατομμυρίων ευρώ αγορά της Ε.Ε. ποσοτικά και ποιοτικά προκαλούν από θλίψη μέχρι και θυμηδία, προσαρμόζει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας στην εθνική μας ιδιοσυγκρασία και σε πεδία με αποδεδειγμένο το διεθνές ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα. Το να κάνεις το ίδιο λάθος, δηλαδή να συνεχίζεις να επενδύεις εκεί που αποδεδειγμένα δεν πέτυχες, και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα, δεν είναι ουτοπία είναι ηλιθιότητα. Περίτρανη απόδειξη το τριτοκοσμικό ποσοστό των εξαγωγών μας στο ΑΕΠ της χώρας.
  • Έναν ηγέτη, που θα επενδύσει στην εκπαίδευση εκείνη που θα «ξεκολλήσει» τη χώρα από την τελευταία της θέση εντός της ευρωζώνης, όσον αφορά στον Ευρωπαϊκό Δείκτη Δεξιοτήτων (ESI) και θα συνδέσει την παραγωγή του τεχνικού και του επιστημονικού δυναμικού της με τις απαιτήσεις της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης.
  • Έναν ηγέτη, που επειδή γνωρίζει ότι η «Αχίλλειος πτέρνα» του ελληνικού επιχειρείν  είναι η φοβία του απέναντι στην διάσταση της κουλτούρας που ακούει στο όνομα «Ανοχή Αβεβαιότητας», θα σταματήσει να επενδύει σε «κουτσά άλογα» και θα στρέψει την αναπτυξιακή πολιτική του τόπου σε πεδία με αδιαφιλονίκητο αναπτυξιακό και εξαγωγικό προσανατολισμό όπως:
  • την πολεμική βιομηχανία,
  • τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας,
  • το σπάνιο ορυκτό μας πλούτο (μεταλλουργία κλπ) ,
  • τη ναυτιλία, τη ναυτηλιακή παιδεία ως εξαγώγιμο «προϊόν» και τον ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο,
  • την έρευνα με στόχο την αξιοποίηση του πνευματικού μας κεφαλαίου,
  • τον πολιτισμό και την κουλτούρα και ασφαλώς
  • τη θαρραλέα διεθνοποίηση των ΑΕΙ

 

Τέλος,

Έναν ηγέτη, που επειδή γνωρίζει ότι, σ΄ αντίθεση με τη «γραμμική κουλτούρα» (linear - active) των Βορείων εταίρων μας στην ΕΕ, ο αδύναμος κρίκος της οικονομικής μας ανάπτυξης και κατ’ επέκταση της κοινωνικής μας συνοχής οφείλεται στην «πολυδραστήρια κουλτούρα» (multi-active) στην οποία ανήκει η χώρα μας, συνεπακόλουθο της οποίας είναι:

  • η ροπή στην πολυνομία, τη γραφειοκρατία, την παραοικονομία και τη διαφθορά
  • η εσωστρέφεια (βλέπε re-active αντί pro-active επιχειρηματική συμπεριφορά) όπως και
  • η απέχθεια σε κάθε μεταρρύθμιση (εκπαιδευτική ή και οργανωτική),

έχει το θάρρος των γρήγορων αποφάσεων και την υπερηφάνεια του επαναστάτη / αναμορφωτή αδιαφορώντας για την επανεκλογή του.

 

Όταν ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι όλα αυτά ήταν ένα όνειρο, περιέπεσα σε βαθιά μελαγχολία και αναφώνησα:

  • Ναι, πολιτικά κόμματα όλων των αποχρώσεων που συχνά θυμίζετε τον κωπηλάτη που και καθιστός είναι και προς τα πίσω πάει
  • Ναι, πολιτικά κόμματα της εκάστοτε αντιπολίτευσης που αγνοείτε ότι, «ποτέ δε βγάζεις το φελλό από τη βάρκα που είσαι μέσα»
  • Ναι, επιστημονικές κοινότητες που εξελιχθήκατε σε κοινές συντεχνίες
  • Ναι, νέοι αυτοεξόριστοι επιστήμονες που ανεξήγητα ανέχεστε να σας στερούν και αυτό τούτο το δικαίωμα της ψήφου να θυμάστε δεν αλλάζουμε χώρα αλλάζουμε τη χώρα…
  • Ναι, συνδικαλιστές που αντί για σύμμαχοι του αύριο, καταντήσατε θλιβερή καρικατούρα του χθες
  • Ναι, Έλληνα ψηφοφόρε που δε θέλεις να κυβερνηθείς από ανθρώπους καλύτερους από σένα
  • Ναι, δημόσιοι υπάλληλοι, που συχνά συμπεριφέρεστε ως «στρατός κατοχής» και που σε κάθε λύση εφευρίσκετε και ένα πρόβλημα
  • Ναι, νεκρωμένη σε αντανακλαστικά ελληνική κοινωνία,

 

γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την απελευθέρωσή μας και ακόμα δεν καταλάβατε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, υπάρχουν μόνο λύσεις.

Επειδή όπως έλεγε ο Goethe «ο χρόνος δεν αποταμιεύεται» κλείνω με την πρόταση της οργάνωσης ενός συνεδρίου και μιας σειράς τηλεμαχιών με τη συμμετοχή πολιτικών, οικονομολόγων, κοινωνιολόγων, ψυχολόγων και εκπροσώπων της επιχειρηματικής κοινότητας με θέμα:


Ημέρες Ανοιχτών Αγροκτημάτων 2021 - Open Farm Days 2021

Ανακαλύψτε τα ανοιχτά αγροκτήματα

Ελάτε μαζί μας το διήμερο 25 & 26 Σεπτεμβρίου σε περισσότερα από 50 αγροκτήματα  και επιχειρήσεις αγροτουρισμού στην Ελλάδα, τα οποία ανοίγουν τις πύλες τους και προσκαλούν τους επισκέπτες να μοιραστούν τοπικές ιστορίες, να ξεναγηθούν στους χώρους του κάθε αγροκτήματος, να λάβουν μέρος σε εργαστήρια και να αγοράσουν προϊόντα που καλλιεργούνται και παράγονται τοπικά.

Επανασύνδεση με τη γη, τα τρόφιμα και τους αγρότες μας

Αναζητούμε τρόπους για να συνδέσουμε τον αστικό πληθυσμό με τους αγρότες στην περιφέρεια.

Η σελίδα εκδηλώσεων ενημερώνεται τακτικά για να παρουσιάζει διαφορετικές δραστηριότητες και πρωτοβουλίες που πραγματοποιούνται σε όλη την Ελλάδα, με στόχο να φέρουν τους ανθρώπους στα ανοιχτά αγροκτήματα – ακόμη και με ψηφιακά εργαλεία.

Open Farm Days 25 & 26 Σεπτεμβρίου 2021

To Open Farm Days είναι ένας ετήσιος θεσμός που αφορά ανοιχτά επισκέψιμα αγροκτήματα & μονάδες παραγωγής τροφίμων του δικτύου open farm, σε όλες τις περιφέρειες της Ελλάδας.

  • Δίνει στους επισκέπτες την ευκαιρία να γνωρίσουν τους παραγωγούς και να κατανοήσουν από πού προέρχεται η τροφή τους.
  • Είναι ένα πέρασμα στα παρασκήνια για να γνωρίσουμε τον ζωτικό ρόλο που έχουν οι αγρότες στη φροντίδα της υπαίθρου και την βιωσιμότητα τους αγροοικοσυστήματος.
  • Βιώνουμε, τον πραγματικό αγροτουρισμό στην Ελλάδα και δοκιμάζουμε τοπικά προϊόντα απευθείας από τον παραγωγό.

Προγραμματίστε την επίσκεψη σας

ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ OPEN FARM DAYS 2021 – διαθέσιμες online :  openfarmdays.gr

Λόγω του Covid-19, οι εμπειρίες των αγροκτημάτων είναι διαφορετικές φέτος. Ακολουθούμε τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, αλλά και τους περιορισμούς που καθορίζονται από τα αγροκτήματα. Αποφεύγουμε το συνωστισμό, κρατάμε αποστάσεις, φοράμε μάσκα σε κλειστούς χώρους ή όπου υπάρχει συνωστισμός, πλένουμε χέρια!

Παρακολουθήστε τις οδηγίες για τη δημόσια υγεία που παρέχονται στο eody.gov.gr.

Μοιραστείτε την εμπειρία σας

Χρησιμοποιήστε τα hashtag  #OpenFarmDays2021 &  #OpenFarmDays   και προσθέστε ετικέτες σε όλες τις φωτογραφίες σας.

Ανυπομονούμε πραγματικά να δούμε τις εμπειρίες  σας μέσω των   μέσων κοινωνικής δικτύωσης και ελπίζουμε να έχετε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!